જિંદગી…. શ્યામલ વાદળી માંહી વર્ષા, ને વર્ષા માંહીજ મેઘધનૂષ!

“ જિંદગી ”
આવતી જો રીમઝીમ વર્ષાની હેલી,
સોહામણા ભવિષની કરતી આગાહી,
ક્યારેક વળી ગમની શ્યામલ વાદળી.
રહેતું નથી કાંઈ  હંમેશા સમૂળ,
સર્વે કંઈ ક્ષણિક ને ક્ષણભંગુર!
શ્યામલ વાદળી માંહી વર્ષા,
ને વર્ષા માંહીજ મેઘધનૂષ!
ઝટ સરી જતી પળો ખુશીની,
આનંદે તે ભોગવી રહેવું પ્રભુનાં આભારી.
ક્યારેક જો વળી આવે આપત્તિ,
આસ્તિક કદી નવ થાજો આશાહીન,
એજ તો છે આપણી આસમાની સુલતાની!
જો વળી કદી સુખ થતું દુઃખને આધીન,
જાણવી જુક્તિ એ સર્જનહારની,
જાતકની  જિજીવિષા પ્રબળ ઘણી,
રહેતી અખંડિત અમર આશા ઘણી!
ઉદ્વિગ્ન ઉરમાં તે ભરતી ઉત્સાહનો ઉછરંગ,
ખમીખમી ને પછડાટ અડીખમ રહેતી જિંદગી!
પ્રસારીને સોનેરી પાંખો વળી ઉડવાને તૈયાર જિંદગી !
થઇ સાહસિક વહેવાને બોજ તૈયાર જિંદગી !
થતી કદીના આશાહીન જિંદગી !
ધૈર્ય અને શૌર્યથી વિજયાંકિત જિંદગી!
પારૂ કૃષ્ણકાંત ‘પિયુની’