“એક સંવાદ ….એક યાદ …” 1

“એક સંવાદ ….એક યાદ …”

સવાર તો રોજના જેવીજ સુંદર ઝાકળ ભીની અને લીલીઝમ ઉઘડી હતી. દીકરાને સ્કુલે વિદાય કરી અને હું હળવેથી બિલ્લીપગે, પિયુજીની  વહેલી સવારની મીઠી નિંદરમાં ખલેલ ના પડે તેમ, મારો કોફીનો કપ લઈને  ઉપર ટેરેસ ગાર્ડનમાં સરકી ગઈ હતી . આમ તો આ મારો રોજનો નિત્યક્રમ જ થઇ ગયો હતો . હું, મારા એક હાથમાં મારો કોફીનો કપ, અને બીજા હાથમાં પાણીનો પાઈપ !  સરસ મજાની કોફીની ચુસ્કીઓ લેતા લેતા , મારા વ્હાલા છોડવાઓને નવડાવી અને કુંડાઓ સિંચતી જાઉં, હજી તો બસ સૂર્યોદય થયોજ હોય, અને સૂર્યના કુણા કિરણોમાં મારા સદ્યસ્નાતા ફૂલછોડ એવા તો નીખરી રહે કે બસ જોયાજ કરું! વહેલા પરોઢની હળવી ઠંડી હવાની લહેરખીઓથી ડોલતા ફૂલછોડ જાણે ખુદપર ઈતરાતી સુંદરી જેવા લાગે ! અને ત્યાંજ આવી ચઢે પેલું તોફાની કાબરનું જોડું ! પાણી ભરેલા કુંડામાં એવીતો ધમાલ કરે કે બસ ! પછી એમાંની એક કાબર છોડવાઓ ઉપર એક ડાળીથી બીજી એમ ઉડા ઉડ કરે ! અને બીજી કાબર કોઈ મહારાણીની અદાથી આખીયે અગાશીની ફર્શ ઉપર ચાલીને ફરે ! હવે તો એને મારી હાજરી નો ડર પણ નહોતો લાગતો ! કોઈ કોઈ વાર તો એક બુલબુલની જોડી પણ આવે ! આ અમારો રોજનો અળધી  પોણી કલાકનો કાર્યક્રમ ! પછી હું પૂજા માટેના ફૂલ ચુંટીને નીચે આવું અને પિયુજીને જગાડું . ચ્હા નાસ્તો કરતા કરતા ઘણીયે વાતો ચાલે અને વળી ઉપર કઈ નવીન બન્યું હોય …કોઈ નવું ફૂલ કે પંખીડું આવ્યું હોય તો  એ બધીયે વાતોયે કરું …અને કોઈ વાર તો પરાણે ઉપર પણ લઇ જાઉં !

તે દિવસે પણ આમજ કર્યું હતું અને વળી બીજી વાતો પણ ખુબ ચાલી તેથી પિયુજીને ક્લીનીકે જવાનું મોડું થયું હતું . અને ત્યાર પછી મારો પણ દૈનિકક્રમ લેટ ચાલતો હતો . ત્યાંજ કામવાળી બેનનો સંદેશો આવ્યો કે તે નથી આવવાની !!!! બસ પછી તો શું …મસ્ત લેઝી મોર્નિંગ કા સબ નશા ઉતર ગયા !!!! અને હું લાગી દોડા દોડી કરવા ! લેઝી મોર્નિંગ હવે બીઝી મોર્નિંગ થઇ ગઈ હતીને !! જાતે કામ કરવાનું આવે ત્યારે સાથે વળી બે કામ વધારેજ સુજે ! પંખા ઉપર ધૂળ દેખાઈ ગઈ એટલે લાઈટ પંખાઓ પણ સાફ કરીજ નાખ્યા, અને બધાજ બેડશીટ અને પિલો કવર પણ ચેન્જ કરી નાખ્યા, અને વોશિંગ મશીનમાં બે ફૂલ લોડ કપડા ધોઈ અને સુકવ્યા. ઘરની કમ્પ્લીટ સફાઈ પતાવીને ન્હાવા ગઈ તો બાથરૂમમાં શાવર કર્ટન પણ બદલીજ નાખ્યો !  બાથરૂમ પણ આખી દિવાલો સહિત , બ્લીચ, લીકવીડ સોપ અને હાર્પિક નાખીને બિલકુલ નવા જેવોજ ચમકાવી દીધો ! શેમ્પુ કરી નાહીને પૂજા કરીને પરવારી ત્યાં તો પોણો વાગ્યો હતો !!!  આજે તો પ્રભુજીને પણ લેટ નહાવાની અને જમવાની પનીશમેન્ટ મળી ગઈ ! હાશ ….થાક તો લાગ્યો હતો પણ આખુંયે ઘર ચકાચક લાગતું હતું …તેથી મારું મોઢું પણ ઝળહળ ઝળહળ …!

અરે બાપરે હજી તો રસોઈ બાકીજ છે  …. હવે તો એક વાગી ગયો … જોકે વાંધો નહિ, હજી મારી પાસે દોઢ કલાકનો સમય છે .. હવે આખીયે રસોઈ કરવાનો મુડ ન હતો … તેથી ઝટપટ વિચારી કાઢ્યું….. ગઈકાલેજ માર્કેટથી ઢગલો તાજું શાક લાવીને ફ્રીઝમાં ભર્યું હતું …..  સૂપ, ગાર્લિક બ્રેડ, પુલાવ અને વેજીટેબલ રાઇતું, અને પાપડ.  ગ્રીન ચટની તો ફ્રીઝમાં રેડીજ છે ! બધાનું ભાવતું મેનુ ! ફટાફટ સૂપની તૈયારી શરુ કરી ….ત્યાંજ  મારો મોબાઈલ  રણકી ઉઠ્યો …. અરે …અત્યારે વળી કોણ હશે ?  જરા કંટાળા સાથે …એક હાથથી  કુકર પકડીને ગેસ ઉપર મુકતા મુકતા જોઉં તો, સ્ક્રીન ઉપર કોઈ અનનોન નંબર ફ્લેશ થતો હતો થોડા બેધ્યાન સાથે હલો કર્યું તો ………………     (ક્રમશ:)

પારૂ કૃષ્ણકાંત “પિયુની”