“પ્રારબ્ધ હવે તથાસ્તું છે !”

   “પ્રારબ્ધ હવે તથાસ્તું છે !”

 આજ ના જાણે થયું શું એકાએક ?
મન માંહી શમણાંની શું જમાવટ ?
કોઈ મહેક પમરે છે હવામાં ,
ખુશીઓથી ભરી જમીન છે !

વાદળીએ  પ્રસારી પાંખડી ,
ખુશનુમા નવેલી  સવાર છે !
ચાંદલિયો ટહુકતો કાનમાં ,
થશે પુરા શમણાઓ જે સેવ્યા છે !

રાહોમાં ખુશીઓની સવારી , 
ને નેનોમાં ડોકાતી ખુમારી છે !
લાંબી તરસતી તલાશોની  ,
હવે બસ મંઝીલ દીસે ઢુકડી છે ! 

ધરીને રાખી હતી ધીરજ  જે ,
હવે બસ ફળ તેના મધમીઠા છે !
ઉમ્રભર હતું પ્રારથ્યું  જે ,
પ્રારબ્ધ હવેતથાસ્તું છે !

આજ ના જાણે થયું શું એકાએક ?
મન માંહી શમણાંની શું જમાવટ ?
કોઈ મહેક પમરે છે હવામાં ,
ખુશીઓથી ભરી જમીન છે !

પારૂ કૃષ્ણકાંત “પિયુની”