“માનવી નું જીવન”

“માનવી નું જીવન”

મન વચન ને કરમ કેરી હાથસાળ તો અગમ ,

માનવ જીવન જાણે કે હાથ વણાટની જાજમ .
ક્યારેક મૈત્રીના રંગો ભર્યું ઝાકમઝોળ ,

તો ક્યારેક ,સાદગીસભર સૌમ્ય શાંત .

ભેગી વણાય મૈત્રી કેરી રૂપેરી રેશમની દોર ,

ને વળી અજોડ એવી દાંપત્યની સોનેરી કોર .

ક્યાંક છે સંબંધોની ઘનિષ્ઠ ગુંથણ ,

તો ક્યારેક વળી રૂઢીઓંની આંટી ઘુંટી .

ક્યાંક વળી સામાજિક બંધનોની ગૂંચવણ ,

તો વળી ગૃહિણીને ગૃહસ્થીની જંજાળ .

જાણે કે ગૂંચાઈને ગૂંગળાતી જીવન દોર,

પણ જો ગ્રહદશામાં ગ્રાહીને રાખીએ હાથ,

ને ઝાઝી ના લઈએ મન પર વાત ,

નિરર્થક પિષ્ટપેષણ થકી થાતી ગ્લાનિ ,

ને સમય થકી સાધ્ય સઘળાં સમાધાન ,
જો જાય છૂટી મનની આંટી ,

તો સંબંધોમાં રહે રેશમની ગાંઠી ,
બનશે જીવન કેરી જાજમ જાજ્વલ્યમાન.

પારૂ કૃષ્ણકાંત   “પિયુની”